به احترام خون شهدای سلامت در خانه بمانید!

پرستاران و پزشکانی که به عهد و قسم خود در زمان فارغ‌التحصیلی برای حفاظت و مراقبت از سلامت هم نوعانشان وفا کردند و روزهای زیادی است که از خانه و کاشانه خود به دور هستند تا مراقب عزیزان ما باشند تا نگذارند حال که برخی از اعضای خانواده بزرگ ایران در قرنطینه با این ویروس شوم به‌تنهایی مقابله می‌کنند، تنها و دلگیر باشند بلکه حضور پرستاران بر بالینشان مهر و گرمی محبت را به آن‌ها یادآوری کرده و امید به مبارزه با بیماری را در وجودشان زنده می‌کند.

اما تنها مجاهدان عرصه مقابله با این ویروس پرستاران و پزشکان نیستند، مردمی هستند که در برهه‌های سخت تاریخ ایرانمان‌همدلی و مهر را به جهانیان اثبات کردند.مردمی که نشان دادند، هیچ اختلاف‌سلیقه و عقیده‌ای جلودار دستگیری‌شان از یکدیگر نیست و تنها دشمن مشترکشان کسانی هستند که از بیرون این آب‌وخاک مقدسی که هشت سال برای بازپس‌گیری آن با دشمنان مختلفی رودررو جنگیدند و خواهند جنگید و در این راه تنها در گیلان سرسبز و همیشه‌بهارمان هشت هزار لاله پرپر را تقدیم اسلام عزیز کردند.

مردمی که درک کردند اگر جلوی داعش را در خاک سوریه نگیرند همانی می‌شود که مقتدایشان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فرمودند و داعش در خاک‌های خودمان نیز نفوذ می‌کند و فرزندان رشیدشان را این بار به تأسی از پدرانشان در زمان انقلاب به نبرد با باطل فرستادند و ریشه نیروهای تکفیری را همان‌طور که فرمانده‌شان در چهلم شهید مرتضی حسین پور شلمانی فرموده بود پس از مدت کوتاهی برای همیشه خشکاندند.

همین نیروهای مردمی، همین بسیجیان‌ همیشه درصحنه، همین طلابی که رهرو پیر خمین بودند، امروز نیز جهاد و مبارزه را در راه حفاظت از سلامتی مردمشان دیدند، می‌گویند گه گاهی به آن‌ها بی‌مهری شده و با الفاظی خطابشان کرده‌اند که موجب دلگیری آن‌ها می‌شده اما عشق به خدمت را نمی‌توان با این‌ها قیاس کرد.

«محبت به مردم همان چیزی است که یادمان دادند برای رضایت پروردگار باید به خلایقش خدمت کرد، این احادیث و دستورات معصومین است که برایمان به یادگار مانده، ما این مردم را دوست داریم و برای خدمت به آن‌ها با تمام توان آماده‌ایم، امروز هم صحنه نبردی که باید در آن آماده‌باشیم مقابله با این ویروس منحوس است.» جملات این جهادگران من را به یاد رزمندگان دفاع مقدس انداخت، رزمندگانی که عین این جملات را در مصاحبه‌هایشان دیده بودم، از کوچک و بزرگ گرد هم آمده بودند تا از این آب‌وخاک حفاظت کنند.

حضور نوجوانانی که در جنگ حق علیه باطل در دهه شصت موجب حیرت دنیا شده بود و سعی داشتند این ایمان را دست‌مایه تمسخر قرار داده و با تحقیر ملت مسلمان ایران را کودک‌آزار جلوه دهند و به رسانه‌های دنیا اعلام کنند که ایران کودکانش را به‌زور و اجبار به جنگ می‌فرستد، کودکانی که خودشان امروز پیری خردمند شده و اذعان می‌کنند با دست‌کاری شناسنامه خود با عشق و غرور به جبهه‌ها رفتند.

اما این رسانه‌ها امروز چه حرفی برای گفتن دارند؟ کجای دنیا پس از شیوع کرونا مردم پای‌کار آمدند و به‌صورت خودجوش و به تعبیر مقام معظم ولایت آتش به اختیار به میدان آمدند، ماسک دوختند، مواد ضدعفونی‌کننده خریدند، پول‌هایشان را روی‌هم گذاشتند و سبد ارزاق را بین مردم حاشیه شهر توزیع کردند.

نوجوانانی که همراه با دیگران بسته مواد ضدعفونی‌کننده را بر کمر خود بستند و در خیابان‌های شهر شروع به ضدعفونی کردن اتومبیل‌های مردم کردند آن‌هم به‌صورت صلواتی و تنها و تنها برای جلب رضایت پروردگار بدون هیچ چشم‌داشتی.دراین‌بین عده‌ای از طلاب جوان، دانشجویان و نوجوانان در میدان جانبازان رشت، یعنی در ورودی شهر حتی در هیاهوی عید نیز دست از این کار خیر برنداشتند و خودشان از مردم می‌خواهند که بمانند و اتومبیل‌هایشان را ضدعفونی کنند.

کمی که در خیابان نگاهشان می‌کردم دیدم مردم با تعجب به این اقدام می‌نگرند، برخی نیز طعنه می‌زدند اما این جوانان درنهایت ادب از تمامی اتومبیل‌ها دعوت می‌کردند تاکمی بایستند و وسیله نقلیه خود را ضدعفونی کنند، دقایقی بعد خود مردم به سراغشان می‌آمدند و می‌خواستند که اتومبیل‌های آن‌ها را نیز ضدعفونی کنند.

این جوانان که ایستگاه صلواتی خود را به نام مقدس شهید حاج قاسم سلیمانی متبرک کرده بودند، اقدامات دیگری نیز از قبیل، بسته‌های ارزاق عمومی، ملزومات بهداشتی و بروشورهای توصیه‌های بهداشتی بین مردم توزیع دارند و تنها خواسته آن‌ها از مردم این است برای احترام به خون پاک شهدای خدمت از سفر کردن پرهیز کنند.

این عشق و خدمت همیشگی و منحصربه‌فرد است، محبتی است که در قلب تمامی ایرانیان است و نشان می‌دهد که در ایران اسلامی ما هیچ‌کس تنها نیست و اگر مشکلی در کشور به وجود بیاید این مردم هستند که حواسشان به هم هست و به هم کمک می‌رسانند.