دوشنبه, ۲۷ اسفند ۱۴۰۳ / ۱۸:۰۳:۰۰
اختصاصی باران شمال به قلم فرشته عالی – شهر فاضل آباد یکی از شهرستان های رو به پیشرفت شهرستان علی آباد کتول است که به واسطه قرار گرفتن در مسیر اصلی مازندران – خراسان، بهره مندی از ساختار یک دست و غیر سینوسی مسیر اصلی شهر، داشتن مناطق ییلاقی متعدد با چشم انداز های بی […]
اختصاصی باران شمال به قلم فرشته عالی – شهر فاضل آباد یکی از شهرستان های رو به پیشرفت شهرستان علی آباد کتول است که به واسطه قرار گرفتن در مسیر اصلی مازندران – خراسان، بهره مندی از ساختار یک دست و غیر سینوسی مسیر اصلی شهر، داشتن مناطق ییلاقی متعدد با چشم انداز های بی نظیر و … آین شهر را به یکی از شهرهای دارای پتانسیل برای سرمایه گذاری تبدیل کرده است.
ظرفیت های این شهر در راه رسیدن به توسعه پایدار را می توان در پنج محور معرفی و برای توسعه آنها برنامه ریزی کرد. محورهای پنج گانه گردشگری، صنایع دستی، کشاورزی، دامپروری و شیلات بدنه اصلی درخت توسعه استان محسوب می شوند که زیر شاخه های این درخت تنومند در استان بی شمارند.
به منظور آشنایی بیشتر با ظرفیت های این شهر در حال توسعه گفتگویی با کمیل واعظی شهردار جوان و با دانش این شهر انجام دادیم که اینجا می خوانید:
یکی از راه های توسعه شهر و توانمند سازی اقتصادی اهالی شهر و روستاهای تابعه، معرفی کلاسیک و هدفمند جاذبه های گردشگری شهر است. وجود مناطق ییلاقی متعدد با ظرفیت های مختلف گردشگری نظیر گردشگری ورزشی، گردشگری غذایی، گردشگری تفریحی و … در منطقه گردشگری دهنه محمد آباد به معنای فراهم بودن زیر ساخت ها و بستر لازم برای جذب و ماندگاری گردشگران داخلی و خارجی است.
معرفی شهر و جاذبه های طبیعی این شهر در گام اول و برنامه ریزی در جهت مشارکت سرمایه گذاران در احداث ، مرمت، باز تعریف مکان های اقامتی در گام از مهم ترین اقداماتی هستند که در توسعه گردشگری این ناحیه احساس می شوند. چاپ و توزیع بروشور های مکان های دیدنی استان، آموزش زبان انگلیسی به راهنمایان گردشگری، توانمندسازی روستاها به منظور تقویت گردشگری روستایی ، توسعه و تقویت بوم گردی، استفاده از ظرفیت های بومی در اسکان گردشگران ، حمایت از سرمایه گذاران بخش هتلینگ و اقامت و … از دیگر راهکار های توسعه گردشگری در این شهر است.
بی تردید استفاده از این ظرفیت با وجود فراهم بودن زیرساخت های تاریخی می تواند تحولی عظیم در منطقه ایجاد کند و علاوه بر ممانعت از مهاجرت باعث مهاجرت معکوس نیز شده و یکی از راهکارهای مقابله با بیکاری محسوب شود. شایان ذکر است که گردشگری تنها به جاذبه های طبیعی و در یک فصل خاص محدود نمی شوند بلکه با برنامه ریزی و فراهم ساختن انگیزه برای اقامت گردشگران این مناطق بکر و دیدنی در هر چهار فصل سال میزبان گردشگران از سراسر کشور و سایر نقاط دنیا خواهند بود.
کشاورزی محور توسعه است. مردمان سختکوش این دیار از دیر باز به کشاورزی در این منطقه اشتغال داشته و دارند. با این وجود باید پذیرفت به دلایل مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی کشاورزی سنتی دیگر جوابگوی هزینه ها و نیاز های کشاورزان نخواهد بود. فلذا استفاده بهینه از آب و خاک، اجرای طرح‌های نوین آبیاری به ویژه انتقال آب با لوله، توسعه صنعت بیمه آب و خاک کشاورزی، بازچرخانی آب، بهبود روش‌ها و تغییر الگوی کشت و جایگزینی محصولات پُرآب با محصولات کم‌آب‌بَر و … می تواند زمینه ساز توسعه پایدار در این منطقه شده و زمینه اشتغال جوانان بیشتری را فراهم سازد.
از دیگر منابع درآمدی در استان می توان به صنایع دستی منحصر به فرد اشاره کرد که عده ای آنها را اصیل ترین هنر ایرانی می دانند.صنایع دستی اقوام کتول و سیستانی که در این ناحیه ساکن هستند به تنهایی می تواند باعث اشتغال عده ای زیادی از جوانان به صورت مستقیم و غیر مستقیم شود. نبود سامانه جامع شناسایی هنرمندان استان، نبود یا کمبود نیروی متخصص در شناسایی هنر و هنرمندان استان، نبود بستر لازم برای معرفی و صادرات محصولات تولیدی به سایر کشورها، بروکراسی اداری در بحث وام و تسهیلات، عدم خرید تضمینی محصولات توسط اداره گردشگری و میراث فرهنگی باعث شده تا فعالان در این حوزه نگاهی آماتور به این صنایع داشته باشند و برای تامین مخارج روزانه خود به مشاغل دیگر روی بیاورند. در صورتیکه هنر صنایع دستی باید شغل اول بسیاری از جوانان این دیار باشد. بی تردید ایجاد زیرساخت‌ها و امکانات ضروری برای بهره‌برداری بیشتر از مرزهای رسمی و بازارچه‌های مرزی، برگزاری نمایشگاه های مختلف در سطح کشور، استفاده از صنایع در ادارات و فیلم ها و سریال ها و … موجود می تواند در معرفی و توسعه این صنعت موثر باشد.
دامپروری را می توان یکی دیگر از شاه کلید های استان در توسعه پایدار نامید. روستاها و مناطق ییلاقی این منطقه قابلیت پرورش انواع دام سبک و سنگین را داراست. به علاوه پرورش سایر دام و طیور نظیر شتر مرغ، کبک ، بلدرچین و … در منطقه آغاز شده است و نیاز به هماهنگی، همفکری و همیاری مردم و مسئولین برای توسعه این صنایع است. در واقع آموزش، حمایت، برنامه ریزی و توسعه صنایع تبدیلی در این شهر منجر به ایجاد اشتغال گسترده در بخش های پروتئین، لبنیات و .. می شود. تلاش در جهت صنعتی کردن دامپروری و جذب سرمایه گذار جهت احداث دامپروری های نوین و تکنولوژی روز دنیا ، اصلاح نژاد دام های موجود در منطقه، استفاده از دانش متخصصین دامپروری و … می تواند زمینه ساز تولیدات بیشتر و احیای شغل دامپروری در منطقه شود.
شیلات نیز به عنوان حلقه آخر توسعه استان یکی از صنایع قابل اعتنا در استان است که اگر به ظرفیت های این صنعت و صنایع تبدیلی آن بپردازیم در می یابیم که این صنعت نیز به تنهایی قادر است علاوه بر ایجاد اشتغال در بخش های گوناگون، باعث تقویت سبد غذایی و رشد پروتئینی سفره غذایی ساکنان نیز شود. در حال حاضر پرورش انواع آبزیان در انواع استخرهای بتنی در حال گسترش است که نیازمند برنامه ریزی، اعطای تسهیلات و خرید تضمینی است که در این صورت می توان به آینده روشن این صنعت امیدوار بود. شیلات از صنایع زودبازده است که به نسبت سایر صنایع دامی، با سرمایه کمتر و دوره زمانی کوتاه تر مورد اعتنای بسیاری از علاقه مندان حوزه آبزیان است.
بی هیچ تردید در توسعه یک شهر گام اول داشتن شهری زیبا با ساختاری مدرن و آینده محور است. در واقع در شهر توسعه یافته در ساخت ابنیه و بنا ها باید سلامت شهروندان، زیبایی های بصری، معیارهای مربوط ساختار شناسی شهر ( پستی و بلندی، توجه به حقوق مردم و اقوام، معیار های مربوط به دید مزاحم و اشراف، کیفیت مصالح، کیفیت فرم ساختمان و … مورد توجه قرار گیرند و در مجموع شهر را به صورت ضابطه مند توسعه دهیم.
در کنار توسعه فضای فیزیکی شهر باید به معیارهای فرهنگی، قومیتی، مذهبی، گردشگری و سایر ظرفیت های شهر نیز توجه کرد. این سرزمین دارای ظرفیت ها و پتانسیل های فراوانی است که به بخش کوچکی از آنها اشاره کردیم. ظرفیت ها و امکانات فراوان دیگری نیز در فاضل آباد و مناطق اطراف به صورت جسته و گریخته مورد استقبال مردم گرفته است.
نظیر کشت زعفران ، تولید انواع قارچ های خوراکی، تولید انواع عسل با طعم های مختلف، کشت گیاهان دارویی، فروش انواع اغذیه و محصولات غذایی سنتی و … که این صنایع و منابع تنها بخش های دیگری از ظرفیت های بی شمار این استان هستند که پرداختن به آنها با مدیریت صحیح و غیر کلیشه ای منجر به مهاجرت معکوس شده و این مهم تنها به مدد برنامه ریزی و استفاده از تجربیات سایرین امکان پذیر است. تشکیل ۵ سازمان مردم نهاد در حوزه های ۵ گانه مطروحه می تواند اولین قدم برای رفع محرومیت در این استان است.
این سازمان ها می توانند با شناسایی و جذب متخصصین در حوزه های مختلف کشاورزی، دامپروی، آموزشی و … ، شناسایی زیرساخت ها و ظرفیت های مغفول استان، دعوت از سرمایه گذاران در جهت سرمایه گذاری، ، یافتن بازار هدف به منظور صادرات محصولات تولیدی، و در گام نهایی پیاده سازی برنامه های آینده محور با رویکرد مشاوره و آموزش مردم در ابعاد اجتماعی ( مطالبه گری و عادت نکردن به فقر و تغییر ذائقه معیشتی و اقتصادی مردم به منظور کسب درآمد بیشتر ) از یک سو و آموزش های مهارتی و فنی در زمینه های ۵ گانه می تواند شهر را به یک قطب بزرگ اقتصادی تبدیل کند که منجر به توسعه پایدار شهر و به تبع آن ایجاد اشتغال و تقویت بنیه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی شهر خواهد شد.
