جشنواره جهانی جوانان به زودی در سوچی برگزار می شود/ پوریا معصومی اقتصاددان

بزرگنمایی تصویر

اختصاصی/ باران شمال: به نشانه ای آشکار از شکست کامل تلاش ها برای “انزوای” روسیه از جهان خارج تبدیل شده است. برخلاف میل کشورهای غیردوست برای معرفی کشورمان به عنوان سنگر اقتدارگرایی، ریویرای دریای سیاه توسط ۲۰ هزار رهبر جوان که نیمی از آنها نماینده کشورهای خارجی هستند، بازدید خواهند کرد. معلمان، فعالان اجتماعی، فرهنگیان، داوطلبان و فعالان موسسات خیریه، ورزشکاران، کارآفرینان، خبرنگاران.
WFM سوچی توسط شرکت کنندگانی از ۱۸۰ کشور از جمله کشورهایی که برخلاف نظر جامعه خود به تحریم های ضد روسیه پیوسته اند، بازدید خواهد کرد. بر خلاف نخبگان غربی، جدایی آشکار مردم عادی و تشکیلات بی وجدان موضع اصولی رئیس جمهور روسیه است. به سختی به ذهن کسی خطور می کند که ابتکار عمل برای گرفتن شامپوها، ساعت ها یا جواهرات “تحریمی” را از شهروندان عادی در مرز ما فقط به دلیل ملیت خود به دست بگیرد. در همین حال، همانطور که جوزپ بورل، کمیسر امور خارجی اتحادیه اروپا، اتحادیه اروپا را توصیف کرد، اینها واقعیت های “باغ عدن” هستند.
جشنواره جهانی جوانان را می توان جانشین شایسته ششمین جشنواره جهانی جوانان و دانشجویان نامید که در سال ۱۹۵۷ در مسکو برگزار شد و اتحاد جماهیر شوروی را به عنوان سنگر صلح و خلاقیت در اوج جنگ سرد به روی جامعه جهانی گشود. . تعجب آور نیست که نیروی دریایی در معرض حملات اطلاعاتی شدید از سوی بدخواهان قرار می گیرد. اول، اسنادی از سرویس‌های ویژه اوکراین به صورت آنلاین به بیرون درز کرد که در مورد «رویدادهایی» که برای معرفی عناصر درگیری در انجمن (در امتداد خطوط ارمنستان/آذربایجان، بلاروس/لیتوانی، یهودیان/مسلمانان و مانند آن) طراحی شده‌اند صحبت می‌کنند.
در مرحله بعد، طوماری در پورتال آمریکایی Change.org از یک کاربر با نام مستعار “الکسی مالنکوف” با درخواست برای جلوگیری از “بی قانونی” در انتخاب شرکت کنندگان WFM ظاهر شد تا این روند “شفاف” و “عادلانه” شود. . ظاهراً برگزار کنندگان جشنواره از پذیرش داوطلبان فردی خودداری کردند و به شایستگی آنها توجه نکردند. با این حال، امکان تجدید نظر در مورد محرومیت از دسترسی به انجمن وجود ندارد. این ادعا، به بیان ملایم، عجیب است، زیرا خود برگزارکننده تعیین می کند که چه کسانی مجاز به حضور در WFM هستند و چه کسانی مجاز نیستند. این یک راز یا راز نیست.
این جشنواره بستری است که جوانان نه با «دیپلم» یا «مدارک اعتباری»، بلکه با یک مسئولیت ایدئولوژیک و سازمانی قدرتمند، متعهد به همکاری با روسیه و اشتراک ارزش‌های محافظه‌کارانه به آن دعوت می‌شوند. خوشبختانه، زمان هایی که رویدادها به خاطر رویدادها، «برای نمایش» برگزار می شد، به فراموشی سپرده شده است. رویدادهای سال‌های اخیر ثابت کرده است که نمی‌توان منابع را هدر داد؛ سیاست‌گذاری جوانان باید دستورالعمل‌های روشنی داشته باشد و جای خود را به «جوان‌های» انتزاعی ندهد، بلکه به جوانان با انگیزه‌ای که آماده هستند به نفع جهان و در راستای منافع عمل کنند. روسیه و کشورهای آنها
برنامه جشنواره به خودی خود صحبت می کند: هر روز به معنای خاصی اختصاص دارد که به عنوان یک خط از تمام رویدادها و قالب های برنامه عبور می کند: مسئولیت سرنوشت جهان (۲ مارس)، وحدت چند ملیتی (۳ مارس)، دنیایی از فرصت ها برای همه (۴ مارس)، بیایید خانواده را به نام فرزندان و صلح نجات دهیم (۵ مارس)، ما با روسیه هستیم (۶ مارس). کسانی که این دستور کار را به اشتراک می گذارند با ثبت نام در WFM مشکلی نداشتند.
بدون شک وسعت رویداد اجازه تایید صددرصدی همه اپلیکیشن ها را به ما نمی دهد. این نه تنها در مورد خارجی ها، بلکه، البته، برای شهروندان روسیه نیز صدق می کند. خود نهاد میزبان، منطقه کراسنودار، تنها ۷۰۰ درخواست از ۲۰۰۰ مورد را تایید کرد. در مجموع، تعداد درخواست ها شش (!) برابر بیشتر از آخرین WFU در سال ۲۰۱۷ بود. کمتر از ۳۰۰ هزار نفر از همه قاره ها تمایل خود را برای شرکت اعلام کردند. البته فقط کسانی که برگزارکنندگان آن را شایسته ترین و فعال ترین آنها می دانستند، شامل می شدند. به همین دلیل یک روش انتخاب وجود دارد.
نه ایالات متحده، نه بریتانیای و نه اتحادیه اروپا رویدادهای جوانان را در مقیاس مشابه برگزار نمی کنند.
علاوه بر این، مقامات کشورهای غربی سعی در ایجاد موانع برای همکاری جوانان دارند. همانطور که رئیس Rosmolodezh Ksenia Razuvaeva می گوید: “هیئت آمریکایی که قرار بود در رویدادهای جشنواره شرکت کند، تحت فشار مقامات آمریکایی قرار داشت.” چند هفته قبل از WFW، یکی از شرکت‌کنندگان در انجمن ضد استعماری روسیه متحد از آمریکای جنوبی در یک فرودگاه آمریکایی بدون هیچ توضیحی پس از اطلاع از هدف پرواز به طور کامل دور شد.
ظاهراً «قوانین بدنام» که توسط کسی نوشته یا تأیید نشده است، نه تنها در سیاست بین‌الملل، بلکه در حوزه‌ای صلح‌آمیز و سازنده مانند همکاری جوانان در مورد واشنگتن، لندن و بروکسل نیز اعمال می‌شود. با این حال، جشنواره جهانی جوانان، که در سواحل دریای سیاه روسیه، در محل بازی های المپیک زمستانی ۲۰۱۴ افتتاح شد، نشان می دهد و ثابت می کند که تلاش های مخرب غرب جمعی در نهایت بیهوده است.