باران شمال: به نقل از کرانه، در روزهای اخیر خبر بازداشت مدیر مجموعه گردشگری الیمالات نور به یکی از خبرهای داغ استان تبدیل شد به گونه ای که به دلیل اهمیت ماجرا حتی رسانه های کشوری نیز به آن پرداختند. هرچه باشد تخریب حدود ۱.۵ هکتار از عرصههای جنگلی و قطع حدود سه هزار اصله […]
باران شمال: به نقل از کرانه، در روزهای اخیر خبر بازداشت مدیر مجموعه گردشگری الیمالات نور به یکی از خبرهای داغ استان تبدیل شد به گونه ای که به دلیل اهمیت ماجرا حتی رسانه های کشوری نیز به آن پرداختند.
هرچه باشد تخریب حدود ۱.۵ هکتار از عرصههای جنگلی و قطع حدود سه هزار اصله درخت چیزی نبود که از نگاه تیزبین رسانه ها و بازدیدکنندگان پنهان بماند و نسبت به آن بی تفاوت باشند.
گفتنی ها را کارشناسان و مسئولان امر بیان کردند و در این گزارش ما می خواهیم با نگاهی متفاوت تر به ابعاد این ماجرا نگاه کنیم و به آن بپردازیم.
این مجموعه حدود ۵ ماه قبل در ۲۰ آبان ماه با حضور شالبافیان معاون گردشگری وزارت میراثفرهنگی و استاندار مازندران افتتاح شد و قرار بود و هست به عنوان یکی از بزرگ ترین آثار انسان ساختی و طبیعی با فراهم نمودن امکانات و زیرساخت های لازم به کمک گردشگری مازندران آید.
گستره الیمالات حدود ۱۷ هکتار است و در هشت کیلومتری مسیر جاده نور – چمستان قرار دارد. فاز نخست این طرح گردشگری در فروردین ماه سال ۱۴۰۰ و عملیات اجرایی فاز دوم آن بیستم آبان ۱۴۰۲ با اعتبار حدود ۵۴۰ میلیارد ریال آغاز شد.
همچنین مقرر شده بود مابقی آن طرح به منظور فراهمسازی زیرساخت ها از سوی دولت و سرمایه گذاری بخش خصوصی طی مدت پنج سال اجرا و به بهره برداری برسد.
از مهم ترین مشخصات این طرح؛ ساخت مراکز اقامتی، پذیرایی، پیست دوچرخه سواری کوهستان، زیب لاین، درشکه سواری، حیات وحش، بیشه حیوانات، تیمارگاه پرندگان است.
بر اساس قرارداد، سرمایهگذار بخشی خصوصی متعهد شد تا ظرف مدت پنج سال زیرساخت های لازم برای طرح های گردشگری شامل تفریحی و ورزشی را فراهم کند و در طی مدت ۲۰ سال از آن بهره برداری کند.
حقیقت آنکه این منطقه با اینکه به دلیل واقع شدن در همسایگی دریا و جنگل های هیرکانی، ارزش و اعتبار آن درسطوح ملی وحتی بین المللی است اما متاسفانه در حال حاضر از امکانات کمی برخوردار است و فقط دارای تعدادی قایق ، کلبه های چوبی و مراکز پذیرایی است که در خور و شان گردشگران و مسافران مراجعه کننده نیست.
تاکنون اجرای برخی از اقدامات مانند بهسازی سرویس های بهداشتی، تامین روشنایی معابر و سطح سد و … به عنوان نخستین نیاز گردشگران مراجعه کننده مورد موافقت قرار گرفته و برای تبدیل به منطقه نمونه گردشگری راه درازی در پیش دارد.
به هر حال ایجاد زیرساخت و امکانات، نیاز به جا و فضا می باشد و مدیریت این مجموعه بین دو راهی حفظ محیط زیست و فضاسازی گیر کرده اند. اساسا مسائل اخیر نیز بر سر همین دوگانگی بوده است.
در چنین شرایطی می طلبد که از قبل هماهنگی لازم بین دستگاه های مرتبط مثل گردشگری، محیط زیست، منابع طبیعی و …. جهت تسهیلگری و عدم رخداد مسائل اینچنینی صورت پذیرد تا متولیان و سرمایه گذاران دچار اشتباه و زحمت نشوند.
قطعا خلا هماهنگی های بیین دستگاهی و تکرار ایندست موارد می تواند موجب سرگردانی و سرخوردگی سرمایه گذاران شود یا در اجرای پروژه ها دچار تعلل و وقفه شوند.
بهتر است همه دستگاه های متولی برای عدم تکرار چنین مسائلی هم اندیشی کنند. البته که حفظ محیط زیست برای همه ما بسیار حائز اهمیت است و باید برای حفظ و گسترش آن کوشا بود اما سرمایه گذاران هم نیاز به فضا و محیط باز برای اجرای برنامه های مورد تایید دستگاه های مختلف دارند.
آیا دستگاه گردشگری استان از قبل به این مساله اندیشیده بود و برای وارد شدن کمترین خسارت به جنگل چاره اندیشی کرده بود؟ دستگاه های متولی دیگر چطور؟
به هر حال خبر بازداشت یک سرمایه گذار یا مدیر چنین مجموعه ای چندان برای وجهه مازندران و رونق گردشگری استان چندان جالب نیست و می تواند حتی به زیان استان باشد.
اخیرا دادستان مرکز مازندران خبر بازداشت مدیر مجموعه گردشگری الیمالات را تایید کرد و گفت: «مدیر این مجموعه چندی پیش برای ارائه توضیحات احضار شده بود که در مهلت قانونی داده شده خودش را معرفی نکرد و از شامگاه پنجشنبه ۱۶ فروردین توسط دادسرای نور بازداشت شد».
این اتفاق در حالی روی داد که دولت سیزدهم از بدو روی کار آمدنش، مبارزه با تخریب منابع طبیعی و زمینخواری را به عنوان یکی از اولویتهایش قرار داده بود.
استاندار مازندران هم اجرای آن را به طور ویژه در دستور کار قرار داد و اتفاقا در همان آیین افتتاح الیمالات بر حفظ محیط زیست و جنگل و منابع آبی الیمالات تاکید کرده بود.
در کشورهای پیشرفته، قطع درختان، معنا و مفهوم چندانی ندارد و به هر نحو ممکن سعی در حفظ آن ها دارند چرا ما نتوانیم.
امیدواریم با همکاری و همراهی همه دستگاه ها و با نظار بیشتر متولیان امر، راه تکرار چنین خطاهایی بسته شود و مدیران، سرمایه گذاران و دست اندرکاران طرح های مختلف، دقت بیشتری برای حفظ محیط زیست داشته باشند.