سه شنبه, ۲۸ اسفند ۱۴۰۳ / ۰۱:۰۶:۲۴
باران شمال: سرانجام تکلیف تعطیلات پایان هفته نیز مشخص شد و سال ها بحث و جدل بر سر تعطیلی آن پایان یافت. گودرزی سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس، رسما از حمایت اکثریت مجلس و دولت از تعطیلی پنج شنبه ها خبر داد و گفت: «افزایش تعطیلات رسمی هفتگی به ۲ روز و کاهش ۴ ساعته کار […]
باران شمال: سرانجام تکلیف تعطیلات پایان هفته نیز مشخص شد و سال ها بحث و جدل بر سر تعطیلی آن پایان یافت.
گودرزی سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس، رسما از حمایت اکثریت مجلس و دولت از تعطیلی پنج شنبه ها خبر داد و گفت: «افزایش تعطیلات رسمی هفتگی به ۲ روز و کاهش ۴ ساعته کار کارکنان به تصویب کمیسیون اجتماعی رسید و پس از اجرایی شدن آن، روزهای کاری از شنبه تا چهارشنبه خواهد بود».
مصوبه ای که در راستای لایحه اصلاح ماده ۸۷ قانون مدیریت خدمات کشوری بود و بر اساس آن، ساعات کاری هفته از ۴۴ به ۴۰ ساعت کاهش یافت و آغاز و پایان ساعت کاری روز نیز با تصمیم دولت و متناسب با فصول سال تغییر می‌کند.
البته در ابتدای دولت سیزدهم بحث تعطیلی شنبه ها داغ تر بود و اکثریت مجلس نیز موافق آن بودند، اما در ادامه ورق برگشت و در نهایت تعطیلی پنج شنبه ها مصوب شد.
سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس با توضیحاتی در این باره افزود: «یک اختلافی که وجود داشت این بود که ما روز تعطیلی هفته را به تصمیم دولت بگذاریم اما نهایتا به این نتیجه رسیدیم که شأن قانون‌گذاری این است که روز تعطیلی در قانون مجلس شود. همچنین با توجه به فوریت داشتن لایحه مذکور این مصوبه امروز به هیأت رئیسه مجلس ارسال می‌شود تا در نخستین جلسه علنی خانه ملت به رأی گذاشته شود».
اگرچه از ابتدا نیز قابل پیش بینی بود که با توجه به شرایط دولت و مجلس، جدال موافقان و مخالفان تعطیلی شنبه ها با پیروزی مخالفان همراه شود و چنین نیز شد. چرا که پس از مطرح شدن تعطیلی شنبه ها بسیاری از ائمه جمعه و علما همچنین مسئولان انقلابی نسبت به آن واکنش نشان داده و اعلام مخالفت کردند.
چه بسا این واکنش ها در عقب نشینی دولت و مجلس جهت تصمیم گیری برای تعطیلی شنبه ها نقش داشته و در نهایت ما راهی متفاوت از سایر ملل جهان، حتی بسیاری از کشورهای اسلامی را برگزیدیم.
از ۱۵ سال قبل، بسیاری از کشورهای اسلامی، خواستار جایگزینی تعطیلی جمعه و شنبه به جای پنج شنبه و جمعه شدند و یکی پس از دیگری آن را به مرحله اجرا گذاشتند.
دلیل عمده آن ها این بود که در مناسبات بین المللی ۴ روز هفته (پنج شنبه، جمعه، شنبه و یک شنبه) را به خاطر تعطیلات از دست می دادند و اساسا یکی از علل عقب ماندگی خود را از کشورهای توسعه یافته، اندک بودن روزهای تعامل و مراوده می دانستند.
از اینرو در صدد جبران برآمدند و در حرکتی مشترک، برای جبران آسیب های گذشته و برخورداری بیشتر از مناسبات و تعاملات جهان، اقدام به تغییر تعطیلات خود از پنج شنبه و جمعه به جمعه و شنبه نمودند و به این ترتیب زمینه های افزایش تعاملات خود را دیگر کشورهای جهان را فراهم کردند.
پس از آن بود که در کشور ما نیز زمزمه هایی مبنی بر اجرای این طرح، مطرح شد، اما به دلیل اقلیت بودن موافقان آن، در طول دهه گذشته چندان شکلی جدی به خود نگرفت و فقط هر از گاهی در حد پیشنهاد، ارائه می شد.
تاکید دولت سیزدهم مبنی بر افزایش تعاملات جهانی به جز رژیم صهیونیستی، آمریکا و احیانا یکی دو کشور دیگر، زمزمه های تعطیلی شنبه ها باز در مجلس شدت یافت و حتی در کمیسیون اجتماعی نیز تعطیلی شنبه ها به جای پنج شنبه ها، مورد بحث و بررسی جدی قرار گرفت.
اما مخالفت های جدی برخی مراجع، ائمه جمعه و برخی نمایندگان مجلس، مانع پیگیری و تصویب آن شد.
حتی اقدامات مثبت دولت سیزدهم در تعاملات بین المللی و افزایش تقاضای مناسبات با ایران از سوی دولت های مختلف و گاها مخالف، نیز موجب نشد این طرح در راستای توسعه و خودکفایی کشور تلقی گردد.
مخالفان تعطیلی شنبه ها، آن را با روایات بزرگان دین مطابق ندانسته و از آن به عنوان آیین یهودیان یاد کرده اند. از نظر آن ها تعطیلی جمعه برای مسلمانان است و درباره تعطیلی روز پنجشنبه و اهمیت آن نیز روایات زیادی وجود دارد.
نگرانی دیگر آن ها این بود که اگر امروز با این طرح موافقت شود بیم آن می رود که چندی دیگر پیشنهاداتی مبنی بر لغو تعطیلی جمعه‌ها نیز مطرح گردد و رسما شنبه و یکشنبه روزهای تعطیل کشور شود.
در نتیجه سبب تضعیف اعمال عبادی روزهای پنج شنبه و جمعه مثل زیارت قبور، نماز جمعه و… خواهد شد.
مخالفان با ارائه مجموعه دلایل ذکر شده، خواستار تجدید نظر و شفاف سازی در این مورد شدند و در نهایت هم توانستند تعطیلی پنج شنبه ها را جایگزین تعطیلی شنبه ها کنند.
اما باید توجه داشت با توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی کشور، همچنین نامگذاری شعارهای سال به موضوعات اقتصادی، تعطیلی روزهای شنبه بهتر و بیشتر می توانست بکار کشور آید و بر بهبود ارتباطات و تبادلات بین‌المللی به‌ویژه در عرصه اقتصادی و تجاری بیفزاید.
به این ترتیب ما روزهای بیشتری را برای تبادلات جهانی در اختیار خواهیم داشت چرا که در کشور ایران پنجشنبه و جمعه روزهای تعطیل هفته است، در کشورهای خاورمیانه و حاشیه خلیج فارس روز جمعه و شنبه تعطیل است و عمده کشورهای اروپایی شنبه و یکشنبه تعطیل هستند و با وجود این در طول هفته فقط سه روز می توانیم با دیگر کشورها در حوزه تبادلات اقتصادی و ارتباطات سیاسی و تجاری ارتباط بگیریم.
یا اگر فردی کار بانکی، اداری و مالی داشته باشد روزهای تعطیل در ایران نمی‌تواند کاری از پیش ببرد اما همان روزها، در کشورهای عربی تعطیل نیستند و با اجرای طرح تعطیلی پنج شنبه ها، هماهنگی ما حتی با کشورهای منطقه و حاشیه خلیج فارس نیز کاهش می یابد.
همچنین فاصله ما با دیگر کشورها و با تعطیلاتشان بیشتر می‌شود. چون حداقل یک روز مراودات بین‌المللی در بخش‌های مختلف را از دست خواهیم داد.
اکنون که این طرح به تصویب کمیسیون اجتماعی رسید، همه چیز به مجلس و صحنن علتی آن بستگی دارد. قطعا همدلی و همصدایی مجلس در موافقت یا مخالفت، تاثیر بسیاری برای آینده کشور بر اساس مناسببات جهانی دارد.
امیدواریم نمایندگان مجلس با نظر گرفتن آینده کشور و افزایش تعاملات جهانی برای تحقق رشد اقتصادی، تصمیمی را اتخاذ کنند که نتایج مطلوب تری در پی داشته باشد.
